Cezayir'de çarpık kentleşme ve gecekondular, büyük şehirlere damgasını vuran önemli sorunlardan biri. Gelip giden hükümetler, teneke ev ve gecekondu sorununa çözüm üretemediği gibi bu mahallelerde yaşayanlara da hizmet sunamadı.
Ülkenin ikinci en büyük kenti Oran'da (Vahran), gecekondularda yaşayan binlerce aile, hizmetlerden tamamen yoksun bir hayat sürdürüyor.
Rasul Ayn Mahallesi, kentteki en büyük gecekondu yerleşimlerinden biri. Burada yaşam on yıllar önce başlamıştı.
Bölgedeki ilk sakinler, Fransız işgali döneminde şehirdeki sıkı denetimden uzaklaşıp daha serbest bir yaşam amacıyla buraya yerleşmişti. Ancak bugün bu mahalledeki yaşamın arkasında başka bir hikaye var; yoksulluk...
Çoğunlukla taşra bölgelerdeki geçimsizlikten kente göç edenlerin ilk duraklarından biri. Bugün alt gelirli binlerce vatandaşa ev sahipliği yapıyor.
Ammar Eşavi, 5 çocuğu ve eşiyle beraber Rasul Ayn gecekondu mahallesinde yaşayanlardan biri..
TRT Arabi'yi evinde ağırlayan Eşavi, hizmet yetersizliği ve yaşadıkları zor şartları bu sözlerle aktarıyor:
"Hiçbir yetkili gelip bizim nasıl yaşadığımıza bakmadı. En temel yaşam ihtiyaçlarına bile sahip değiliz. 45 yıldan beri suyumuz yok. Babam, sonra ben şimdi de çocuklarım hep elle taşıyoruz suyu."
Eşavi yıllar boyunca gelip giden hükümetlerin çözüm noktasında yetersiz kaldığını ifade ediyor:
"Küçüklüğümden beri 'Yakında burası yıkılacak' deniyordu. Bugün hala bu söylemle burada hiç bir iyileştirme yapılmıyor. Aşağı mahallelerde yıkım yapıldı. Ama sıra buraya gelmedi henüz. 45 yılda sıra gelemedi."
Tıpkı diğer gecekondu mahalleleri gibi, burada yaşayanların çoğu yetkililerin sözünü verdiği 'sosyal konut' hayaliyle hayatını sürdürüyor.
Rasul Ayn Mahalle Sakinleri Derneği Başkanı Muhammed Barudi hükümetin nihai çözüm buluncaya kadar bölgede iyileştirmeler yapılması gerektiğini savunuyor:
"Elektriğimizi de tüm diğer temel hizmetleri de kestiler. Artık durum gördüğünüz gibi. Kimse böyle bir yerde yaşamak istemez. Pislik içinde yaşıyoruz. Çocuklarımız hep toz toprak içinde. Burada oyun oynamak bile çok tehlikeli."
Cezayir'deki hükümetler gecekondu sorunuyla, sosyal konut projeleriyle mücadele etmeye çalıştı. Ancak sosyal konutlar yapıldıkça bu mahalleler, küçülmek yerine genişlemeye devam etti. Milyonlarca aile sosyal konuta yerleştirilmesine rağmen bugün gecekondu sorunu varlığını sürdürüyor.
