Akdeniz ve İç Anadolu Bölgeleri arasında önemli bir kavşak noktası olan Göksun, tarih öncesi dönemlerden itibaren insanlar için yaşam alanı olmuştur.
Temiz havasıyla bir oksijen deposu olan ve yayla özelliği gösteren Kahramanmaraş'ın Göksun ilçesi, Karacaoğlan’ın şiirlerine ve Evliya Çelebinin Seyahatnamesine konu olmuş, şairlerin ve şiirlerin de yurdu olarak öne çıkmıştır.
Göksun, bünyesinde birçok yöresel ürünü barındırdığı gibi kendine özgü kelimeleri ve telaffuz şeklini de barındırmaktadır. Bu kelimeler geçmişte sürekli bir kullanıma sahip olsa da günümüzde hatırlardan silinmiş haldedir.
Kahramanmaraş'ın Göksun İlçesinde yaşayan emekli Maliyeci Ali Ertuğrul, geçmişte sıkça kullanılan ve günümüzde çoğu kişinin ne anlama geldiğini bilmediği hatta ilk defa duyacağı, göreceği kelimeleri bir defterde topladı.
20 Nisan 2006'da tamamladığı defterinde 700'e yakın kelime bulunan Ali Ertuğrul'un derlemiş olduğu kelimelerin bir kısmını, alfabetik sırayla, Kahraman Haber farkıyla sitemizde siz okur ve kullanıcılarımıza sunmayı görev biliriz.
İlerleyen günlerde Göksun'a dair bedduaların, deyişlerin ve 700'e yakın kelimenin yer aldığı kelimeler bir kitap formatında basılacak ve okurlarla buluşacaktır.
Alık: Kendini bilmez kişi
Arıya Vermek: Boşa harcamak
Arsıkmak: Utanmak
Avara: Başıboş, işsiz
Abız: Kılıksız, bakımsız kişi
Buyannı: Dünden bu yana
Booz: Bu defa
Batasıca: Kahrolası
Bıtırak: Yuvarlak yapışkan diken
Büvelek Tutmak: Huylanmak
Bılız: Yaramaz kişi
Biyak: Biraz önce
Bosukmak: Nefes alamamak
Cıngal: Kargaşa
Cip: Çok
Cerek: Eski evlerde kullanılan ağaç
Culluk: Hindi
Cılk: Bozulmuş
Çemkirmek: Kafa tutmak
Çıkla: Sade
Çen çen: Boş ve fazla konuşan
Çimmek: Yıkanmak
Dekdur: Rahat dur
Döş: Göğüs
Durna: Şapkanın güneşlik yeri
Değnemek: Bakmak
Dasdingil: İpe sapa yaramaz
Evreeç: Ekmek pişirme aracı
Ede: Baba
Ellehem: Herhalde
Fıttırmak: Aklın kaybolması
Feriştah: En ulaşılmaz kişi
Gısıkmak: Sıkışmak
Gubarmak: Olduğundan iri gözüken
Gicişmek: Kaşınmak
Gopmak: Koşmak
Hışımınan: Sinirli, telaşlı
Hımbıl: Yavaş
Hörtük: Ahlaksız
İzar: Peçeli kadın giysisi
Irgalamak: İlgilenmek
Kömbe: Eski ekmek
Kemçik: Ağzı eğri olan
Kiş kiş: Uzak olsun
Kötek: Dayak
Lalaş: Aptal, Budala
Loccuk: Şişman, kilolu
Mayhoş: Ekşimsi
Mayışmak: Uyuşup kendinden geçmek
Mintan: Gömlek
Nanoş: Aklı ermeyen
Nuz: Ekşimsi
Öllümün körü: Ölümün en kötüsü
Ökünme: Taklit etmek
Püsük: Kedi
Pırtı: Elbise
Pambık: Yumuşak
Pimpirik: Şüphelenmek
Sille: Tokat
Saftirik: Saf kişi
Sünepe: Üstü başı dağınık
Şor: Sohbet, konuşmak
Sepeti seyrek: Aklı başında olmayan
Tummak: Suya dalmak
Tebelleş: Başına bela olmak
Tırıvırı: Boş şeyler
Tavatır: İyi, güzel
Usturuplu: Kendini beğenmiş
Vızzık: İzmarit
Veslek: Gereksiz konuşan
Vetsiz: Patavatsız
Yadırgı: Yabancı
Yavan: Yağsız
Yefelek: Aceleci
Zıvana: Kontrol
Zımzıykal: Kaygan ve keskin
Zahralık: Kiler
